CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Flurhinal, 125 mikrogramów/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina

Flurhinal, 250 mikrogramów/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna dawka odmierzona (dawka wydostająca się z zaworu) zawiera odpowiednio125 mikrogramów albo 250 mikrogramów flutykazonu propionianu. Odpowiada to dawcedostarczonej (dawce wydostającej się z ustnika) wynoszącej odpowiednio 110 mikrogramówalbo 227 mikrogramów flutykazonu propionianu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Aerozol inhalacyjny, zawiesina.

Biała, jednorodna zawiesina umieszczona w aluminiowym pojemniku z odpowiednim zaworemdozującym i plastikowym ustnikiem. Korpus jest barwy białej, a nasadka — żółtej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Flurhinal jest wskazany do stosowania w leczeniu astmy oskrzelowej u dorosłych oraz u młodzieży w wieku powyżej 16 lat.

Produkt leczniczy Flurhinal jest również wskazany do stosowania u dorosłych w leczeniuciężkiej przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) w skojarzeniu z długo działającymbeta-mimetykiem (np. salmeterolem).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Produkt leczniczy Flurhinal jest przeznaczony wyłącznie do podawania wziewnego.

Pacjentów należy poinformować o profilaktycznym zastosowaniu wziewnego flutykazonupropionianu oraz że produkt leczniczy należy stosować regularnie, nawet jeśli objawy chorobyustąpiły. Działanie lecznicze występuje w ciągu 4 do 7 dni, chociaż działanie terapeutycznemoże wystąpić już po 24 godzinach u pacjentów, którzy nie stosowali wcześniej wziewnychsteroidów.

Pacjent powinien zgłosić się do lekarza, jeśli zauważy, że leczenie krótko działającym lekiemrozszerzającym oskrzela przestaje być skuteczne lub jeśli potrzebuje więcej inhalacji niżzazwyczaj.

Każdą przepisaną dawkę, należy podać w minimum dwóch inhalacjach.

Pacjentom, którzy mają trudności ze skoordynowaniem wdechu z uwolnieniem produktuleczniczego z inhalatora, zaleca się stosowanie komory inhalacyjnej Volumatic.

Dawkowanie

Astma oskrzelowa

Dawkowanie flutykazonu propionianu należy dostosowywać do indywidualnej reakcji pacjenta.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat

100 do 1000 mikrogramów dwa razy na dobę.

Początkowa dawka wziewnego flutykazonu propionianu zależy od stopnia nasilenia choroby:

Astma łagodna: do 250 mikrogramów dwa razy na dobę.

Astma umiarkowana: 250 do 500 mikrogramów dwa razy na dobę.

Astma ciężka: 500 do 1000 mikrogramów dwa razy na dobę.

W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę tę można zwiększać do uzyskaniaskutecznej kontroli astmy oskrzelowej albo obniżać do najmniejszej dawki zapewniającejskuteczną kontrolę astmy oskrzelowej.

Dawkę początkową flutykazonu propionianu można także wyznaczyć jako połowę całkowitejdawki dobowej dipropionianu beklometazonu lub równoważnika, aplikowanego za pomocąinhalatora podającego ściśle odmierzone dawki.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Dorośli

500 mikrogramów dwa razy na dobę w skojarzeniu z długo działającym beta-mimetykiem (np. salmeterolem).

W celu uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego produkt leczniczy należy stosowaćcodziennie, przez trzy do sześciu miesięcy. Jeśli po trzech do sześciu miesiącach nie nastąpipoprawa, pacjent powinien zostać poddany ocenie lekarskiej.

Do podawania tej dawki odpowiedni jest wyłącznie inhalator uwalniający dawkę odmierzonąwynoszącą 250 mikrogramów.

Szczególne grupy pacjentów

Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentówz zaburzeniami czynności wątroby ani u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy Flurhinal jest zalecany do stosowania w leczeniu astmy oskrzelowej u osóbdorosłych oraz u młodzieży w wieku powyżej 16 lat, a także w przewlekłej obturacyjnejchorobie płuc (POChP) wyłącznie u osób dorosłych.

Sposób podawania

Pacjent powinien zostać dokładnie poinstruowany, jak prawidłowo używać inhalator (patrzulotka dla pacjenta i instrukcja użycia).

Sprawdzanie inhalatora

1 Przed użyciem inhalatora po raz pierwszy należy sprawdzić, czy działa on prawidłowo. Należy zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora przez delikatne naciśnięcie boków kciukiem i palcem wskazującym.

2 W celu upewnienia się, że inhalator działa, należy nim energicznie wstrząsnąć, skierować ustnik od siebie i nacisnąć pojemnik w celu uwolnienia czterech dawek w powietrze. Jeśli inhalator nie był używany przez pięć dni lub dłużej, należy uwolnić dwie dawki w powietrze.

Używanie inhalatora

Bezpośrednio przed użyciem inhalatora należy zacząć oddychać możliwie najwolniej.

1 Inhalator należy używać siedząc prosto lub stojąc.

2 Należy zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora. Ustnik obejrzeć wewnątrz i na zewnątrz,

upewniając się, że jest czysty i nie znajdują się w nim żadne cząstki stałe.

3 Należy wstrząsnąć inhalatorem 4 lub 5 razy w celu usunięcia wszelkich cząstek stałych i równomiernego wymieszania zawartości inhalatora.

4 Inhalator należy trzymać pionowo z kciukiem na podstawie inhalatora, pod ustnikiem. Wykonać spokojnie głęboki wydech. Nie wykonywać wdechu.

5 Należy włożyć ustnik do ust między górne a dolne zęby i objąć go szczelnie wargami. Nie

przygryzać ustnika.

6 Rozpocząć wdech przez usta. Natychmiast po rozpoczęciu wdechu nacisnąć górną część pojemnika w celu uwolnienia dawki leku. Kontynuować spokojny, głęboki wdech.

7 Wstrzymać oddech, wyjąć inhalator z ust i zdjąć palec z górnej nasady inhalatora. Wstrzymanie oddechu powinno trwać kilka sekund lub tak długo, jak to możliwe.

8 Jeśli lekarz zalecił dwie inhalacje leku (dwa rozpylenia), wówczas po przyjęciu pierwszej inhalacji należy odczekać około pół minuty, a następnie powtórzyć czynności opisane w punktach od 3 do 7 w celu przyjęcia drugiej inhalacji.

9 Po zakończeniu inhalacji jamę ustną należy przepłukać wodą i wodę tę wypluć.

10 Zaraz po użyciu inhalatora należy założyć na ustnik nasadkę, aby zapobiec dostawaniu się do niego kurzu. Nasadkę należy docisnąć zdecydowanym ruchem do właściwej pozycji, co zostanie zasygnalizowane kliknięciem.

11 Wszystkie opisane powyżej czynności należy najpierw kilka razy przećwiczyć przed lustrem. Jeśli z górnej części inhalatora lub z kącików ust będzie wydobywała się mgiełka, należy zacząć od początku.

12 Starszym dzieciom i osobom o słabych rękach może być łatwiej używać inhalator, jeśli będą go trzymały obiema rękami. W tym celu palce wskazujące obu rąk należy trzymać na górnej części inhalatora, oba kciuki na dolnej jego części, poniżej ustnika. Jeśli powyższe czynności okażą się niewystarczające, wówczas pomocne może okazać się stosowanie komory inhalacyjnej Volumatic. Więcej informacji na ten temat może udzielić lekarz lub farmaceuta.

Czyszczenie inhalatora:

Aby zapobiec zatykaniu się inhalatora, należy go czyścić przynajmniej raz w tygodniu.

Aby oczyścić inhalator:

• Zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora.

• Nie wyjmować inhalatora z plastikowej obudowy w czasie czyszczenia ani w innych

sytuacjach.

• Oczyścić ustnik wewnątrz i z zewnątrz oraz plastikową obudowę z zewnątrz suchą

ściereczką lub chusteczką higieniczną. • Założyć nasadkę na ustnik.

NIE ZANURZAĆ METALOWEGO POJEMNIKA W WODZIE.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na flutykazon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Leczenie astmy oskrzelowej należy prowadzić według stopniowanego schematu leczenia,a reakcję pacjenta na leczenie należy monitorować klinicznie i wykonując badaniaczynnościowe płuc.

Coraz częstsze stosowanie krótko działających β2-mimetyków wziewnych w celu łagodzeniaobjawów astmy oskrzelowej wskazuje na pogarszanie się kontroli choroby. W takichprzypadkach należy zweryfikować leczenie takiego pacjenta.

Nagłe i postępujące nasilanie się objawów astmy oskrzelowej jest stanem potencjalniezagrażającym życiu i należy wówczas rozważyć zwiększenie dawkowania kortykosteroidów.U pacjentów z ryzykiem wystąpienia takiego przebiegu choroby można zalecić codziennewykonywanie pomiarów szczytowego przepływu wydechowego.

Flutykazonu propionian nie służy do przerywania ostrych napadów astmy oskrzelowej, lecz dorutynowego i długotrwałego leczenia. W celu przerwania ostrego napadu astmy oskrzelowejkonieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela.

Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, zaraz po przyjęciu flutykazonupropionianu może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli objawiający się natychmiastowymnasileniem świszczącego oddechu. Należy wówczas natychmiast zastosować szybko działającywziewny lek rozszerzający oskrzela i przerwać stosowanie flutykazonu propionianu, ocenić stanpacjenta i w razie konieczności zastosować inne leczenie.

W przypadku braku odpowiedzi na stosowane leczenie lub wystąpienia ciężkiego zaostrzeniaastmy należy zwiększyć dawkę wziewnego flutykazonu propionianu i, jeśli to konieczne,włączyć steroidy podawane ogólnie i (lub) antybiotyki w przypadku infekcji.

Zapalenie płuc u pacjentów z POChP

U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenieczęstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji.Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz zezwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkichbadaniach.

Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymiwziewne kortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.

Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija sięu nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChPczęsto się nakładają.

Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą: aktualne palenie tytoniu,starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.

Należy sprawdzać stosowaną przez pacjenta technikę inhalacji, aby mieć pewność, że pacjentodpowiednio synchronizuje uwolnienie dawki inhalacyjnej z wdechem, gdyż tylko wówczaszapewnione jest optymalne dostarczanie leku do płuc.

Ze względu na możliwość zaburzonej odpowiedzi nadnerczy, pacjenci przechodzący zestosowania steroidów doustnie na wziewne przyjmowanie flutykazonu propionianu, powinnipozostawać pod szczególną opieką. U tych chorych należy regularnie kontrolować czynnośćkory nadnerczy.

Po włączeniu wziewnego flutykazonu propionianu odstawianie steroidów stosowanych ogólniepowinno odbywać się stopniowo, a pacjentów należy poinformować, aby mieli przy sobiedokument informujący o konieczności podania dodatkowych steroidów działających ogólniew sytuacji stresu (kartę steroidową).

Podczas stosowania każdego kortykosteroidu wziewnego mogą wystąpić działaniaogólnoustrojowe, szczególnie przy stosowaniu wysokich dawek przez dłuższy czas.Prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest dużo mniejsze niż w przypadkukortykosteroidów doustnych. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga,cechy cushingoidalne, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dziecii młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę, jaskrę lub – rzadziej – szeregobjawów psychopatologicznych lub zmiany zachowania, w tym nadaktywność psychoruchową,zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby dawkękortykosteroidu wziewnego zmniejszyć do najniższej dawki zapewniającej kontrolę objawówastmy oskrzelowej (patrz punkt 4.8).

U dzieci długotrwale leczonych kortykosteroidami wziewnymi zaleca się regularne kontrolowanie wzrostu.

Niektóre osoby mogą wykazywać większą wrażliwość na działanie wziewnego kortykosteroiduniż większość pacjentów.

Zastąpienie steroidów podawanych ogólnie steroidami wziewnymi może ponadto spowodowaćujawnienie się chorób alergicznych, takich jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lubwyprysk, które wcześniej kontrolowane były przez steroidy stosowane ogólnie. Wspomnianechoroby alergiczne należy wówczas leczyć objawowo lekami przeciwhistaminowymi i (lub)lekami do stosowania miejscowego, w tym steroidami do stosowania miejscowego.

Nie należy nagle przerywać leczenia flutykazonu propionianem.

Jak w przypadku innych kortykosteroidów wziewnych, należy zachować szczególną ostrożnośću pacjentów z aktywną lub utajoną gruźlicą płuc.

Długotrwałe leczenie wysokimi dawkami kortykosteroidów wziewnych może doprowadzić dozahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. Czynniki mogącewywołać ostry przełom nadnerczowy obejmują: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lubszybkie zmniejszenie dawki leku. Pojawiające się wówczas objawy są najczęściej nieswoistei mogą obejmować: jadłowstręt, ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy,

nudności, wymioty, zaburzenia świadomości, hipoglikemię i drgawki. Możliwość wystąpieniazaburzenia czynności kory nadnerczy należy uwzględnić zarówno w stanach nagłych(internistycznych i chirurgicznych), jak i w codziennych sytuacjach powodujących stres. Należywówczas rozważyć dodatkowe leczenie kortykosteroidami (patrz punkt 4.9).

Czynność nadnerczy i rezerwa nadnerczowa pozostają zwykle w granicach normy podczasleczenia flutykazonu propionianem w zalecanych dawkach. Korzyści z leczenia wziewnegoflutykazonu propionianem obejmują zminimalizowanie zapotrzebowania na steroidy doustne.Możliwość wystąpienia działań niepożądanych związanych z wcześniejszym stosowaniem (nastałe lub w sposób przerywany) steroidów doustnych utrzymuje się jeszcze przez pewien czaspo ich odstawieniu. Przed planowymi zabiegami chirurgicznymi może być koniecznakonsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy.

W okresie po wprowadzeniu do obrotu donoszono o występowaniu klinicznie istotnychinterakcji u pacjentów otrzymujących flutykazonu propionian i rytonawir, co prowadziło dowystąpienia ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów, w tym zespołu Cushingai zahamowania czynności kory nadnerczy. Należy w związku z tym unikać jednoczesnegostosowania flutykazonu propionianu z rytonawirem, chyba że potencjalne korzyści dla pacjentaprzewyższają ryzyko związane z wystąpieniem ogólnoustrojowych działań niepożądanychkortykosteroidów (patrz punkt 4.5).

Podczas stosowania flutykazonu propionianu bardzo rzadko zgłaszano przypadki wzrostustężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8) i fakt ten należy brać pod uwagę, przepisującomawiany produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.

Zaburzenia widzenia

Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub innezaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwychprzyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralnachorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowymstosowaniu kortykosteroidów.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

W normalnych warunkach flutykazonu propionian po podaniu wziewnym osiąga w osoczuniskie stężenie wskutek nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz wysokiego klirensuosoczowego zależnego od aktywności izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (CYP3A4) w jeliciei w wątrobie. Jest zatem mało prawdopodobne, aby flutykazonu propionian wchodziłw jakiekolwiek klinicznie istotne interakcje międzylekowe.

W badaniu interakcji przeprowadzonym z udziałem osób zdrowych stwierdzono, że rytonawir,będący bardzo silnym inhibitorem CYP3A4, może znacznie podwyższać stężenie flutykazonupropionianu w osoczu, prowadząc do znacznego obniżenia stężenia kortyzolu w surowicy.Spodziewane jest, że jednoczesne podawanie inhibitorów CYP3A, w tym produktówzawierających kobicystat, zwiększy ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należyunikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowychdziałań niepożądanych związanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadkupacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów.

Badania wykazały, że inne inhibitory CYP3A4 wywierają nieistotny (erytromycyna) lubniewielki (ketokonazol) wzrost ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian bezznaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Niemniej należy zachować ostrożnośćpodczas skojarzonego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 (np. ketokonazolu), gdyżistnieje możliwość zwiększenia ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian.

W badaniu przeprowadzonym z udziałem niewielkiej grupy zdrowych ochotników ketokonazol,inhibitor CYP3A4 o nieco mniejszej sile działania, wywołał zwiększenie ekspozycji naflutykazonu propionian o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. Spowodowało towiększe obniżenie stężenia kortyzolu w osoczu niż wywołane podaniem samego flutykazonupropionianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jakitrakonazol, również może spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej naflutykazonu propionian i wzrost ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych.Zalecana jest ostrożność i unikanie, jeśli to możliwe, długotrwałego stosowania tych lekow.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Płodność

Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu flutykazonu propionianu na płodność kobiet lub mężczyzn.

Ciąża

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania flutykazonu propionianu u kobietw okresie ciąży. Stosowanie flutykazonu propionianu u kobiet w okresie ciąży należy rozważyćjedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.Ważne jest, aby w takim przypadku stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skutecznąkontrolę objawów. Nie należy nagle przerywać stosowania flutykazonu propionianu.

Wyniki retrospektywnego badania epidemiologicznego nie wskazują na zwiększone ryzykociężkich wad wrodzonych po ekspozycji na flutykazonu propionian w porównaniu do innychkortykosteroidów wziewnych, w trakcie pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 5.1).

Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na rozrodczość, wykazały działania typowe dlaglikokortykosteroidów podawanych ogólnoustrojowo tylko w przypadku stężeń znaczniewiększych niż zalecane dawki podawane wziewnie. Istnieją niewystarczające danepotwierdzające bezpieczeństwo stosowania flutykazonu propionianu u kobiet w okresie ciąży.Dane otrzymane z ograniczonej liczby (200 kobiet w ciąży) zastosowań produktu w okresieciąży wskazują, że flutykazonu propionian nie wywołuje działań niepożądanych na ciążę lub niedziała szkodliwie na płód/noworodka. Do tej pory nie ma dostępnych innych właściwych badańepidemiologicznych. Zastosowanie glikokortykosteroidów u ciężarnych samic możepowodować wady rozwojowe u płodu, w tym rozszczep podniebienia i wewnątrzmacicznezahamowanie wzrostu płodu. Dlatego istnieje niewielkie ryzyko takich działań na płód u ludzi.Należy jednak zauważyć, że zmiany płodowe u zwierząt występują po ogólnoustrojowymzastosowaniu odpowiednio dużych dawek. Ze względu na to, że flutykazonu propinionan jestdostarczany drogą wziewną bezpośrednio do płuc, ogranicza to wysoką ekspozycję jakawystępuje po podaniu glikokortykosteroidów drogą ogólnoustrojową. Stosowanie flutykazonupropionianu u kobiet w okresie ciąży należy rozważać jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyśćdla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią

Nie badano przenikania flutykazonu propionianu do mleka kobiecego. Wykazano obecnośćflutykazonu propionianu w mleku samic szczurów laboratoryjnych w okresie laktacji, gdystężenie leku w osoczu po podaniu podskórnym było mierzalne. Jednak, u pacjentówstosujących flutykazonu propionian wziewnie w zalecanych dawkach, stężenia w osoczu będąprawdopodobnie małe.

Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt.

Stosowanie flutykazonu propionianu u kobiet karmiących piersią należy rozważyć tylko wtedy,gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Flutykazonu propionian nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane są wymienione poniżej zgodnie z systemem układów i narządów orazczęstością występowania. Częstości występowania są określone jako: bardzo często (>1/10),często (od >1/100 do <1/10), niezbyt często (od >1/1000 do <1/100); rzadko (od >1/10 000 do<1/1000) i bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze zgłoszenia i zgłoszenia o częstościnieznanej (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Działanianiepożądane występujące bardzo często, często i niezbyt często pochodziły z badaniaklinicznego, natomiast działania niepożądane występujące rzadko i bardzo rzadko pochodziły zezgłoszeń spontanicznych.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo często: Kandydoza jamy ustnej i gardła.

U niektórych pacjentów występuje kandydoza jamy ustnej i gardła (pleśniawki). U tychpacjentów pomocne może być wypłukanie wodą jamy ustnej po zastosowaniu leku. Objawowąkandydozę można leczyć lekami przeciwgrzybiczymi o działaniu miejscowymi, nie jestkonieczne przerywanie leczenia flutykazonu propionianem.

Często: Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP).

Rzadko: Kandydoza przełyku.

Zaburzenia układu immunologicznego

Zgłaszano reakcje nadwrażliwości z następującymi objawami:

Niezbyt często: Skórne reakcje nadwrażliwości.

Bardzo rzadko: Obrzęk naczynioruchowy (głównie w obrębie twarzy, jamy ustnej i gardła),objawy ze strony układu oddechowego (duszność i (lub) skurcz oskrzeli) oraz reakcjeanafilaktyczne.

Zaburzenia endokrynologiczne

Do możliwych działań ogólnoustrojowych należą (patrz punkt 4.4):

Bardzo rzadko: Zespół Cushinga, cushingoidalne cechy (takie jak zahamowanie czynności korynadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości,zaćma, jaskra).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko: Hiperglikemia.

Zaburzenia psychiczne

Bardzo rzadko: Lęk, zaburzenia snu i zmiany w zachowaniu, w tym nadpobudliwośćpsychoruchowa i rozdrażnienie (głównie u dzieci).

Częstość nieznana: Depresja, agresja (głównie u dzieci).

Zaburzenia oka

Częstość nieznana: Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4)

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: Chrypka lub bezgłos.

Częstość nieznana: Krwawienie z nosa.

U niektórych pacjentów przyjmowany wziewnie flutykazonu propionian może wywoływaćchrypkę. Pomocne może być wypłukanie wodą jamy ustnej natychmiast po inhalacji.

Bardzo rzadko: Paradoksalny skurcz oskrzeli.

Tak jak po zastosowaniu innych leków podawanych wziewnie, po inhalacji może wystąpićparadoksalny skurcz oskrzeli objawiający się natychmiastowym nasileniem świszczącegooddechu. Należy natychmiast zastosować szybko działający wziewny lek rozszerzającyoskrzela. Należy natychmiast przerwać stosowanie flutykazonu propionianu, ocenić stanpacjenta i jeśli to konieczne zastosować inne leczenie.

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo rzadko: Dyspepsja (niestrawność).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: Stłuczenia.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo rzadko: Bóle stawów.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzykastosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznegopowinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwemDepartamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych UrzęduRejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa:

https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Wziewne zastosowanie w krótkim czasie flutykazonu propionianu w dawkach znaczniewiększych niż dawki zatwierdzone może prowadzić do przemijającego zahamowania osipodwzgórze-przysadka-nadnercza. Nie wymaga to zwykle podejmowania jakichkolwieknagłych działań, gdyż z reguły w ciągu kilku dni czynność nadnerczy powraca do normy.

Długotrwałe przyjmowanie dawek znacznie większych niż dawki zatwierdzone może prowadzićdo znacznego zahamowania czynności kory nadnerczy. U dzieci długotrwale (przez kilkamiesięcy lub lat) przyjmujących flutykazonu propionian w dawkach znacznie większych niżdawki zatwierdzone (zwykle 1000 mikrogramów na dobę lub więcej) opisywano bardzo rzadkoprzypadki ostrego przełomu nadnerczowego. Obserwowano następujące objawy: hipoglikemięi jej następstwa w postaci zaburzeń świadomości i (lub) drgawek. Czynniki mogące wywołaćostry przełom nadnerczowy to: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszeniedawki leku.

Postępowanie

Pacjentów otrzymujących flutykazonu propionian w dawkach znacznie większych niż dawkizatwierdzone należy ściśle monitorować, a dawkę należy obniżać stopniowo.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych, leki wziewne, glikokortykosteroidy, kod ATC: R03BA05

Działanie farmakodynamiczne

Flutykazonu propionian podawany wziewnie w zalecanych dawkach wywiera w obrębie płuctypowe dla glikokortykosteroidów działanie przeciwzapalne, którego wynikiem jestzmniejszenie nasilenia objawów i częstości zaostrzeń astmy oskrzelowej, bez działańniepożądanych stwierdzanych podczas stosowania ogólnie działających kortykosteroidów.

Produkty lecznicze zawierające flutykazonu propionian stosowane w leczeniu astmy w czasie

ciąży

Obserwacyjne, retrospektywne, epidemiologiczne badanie kohortowe z wykorzystaniemelektronicznej dokumentacji medycznej z Wielkiej Brytanii, przeprowadzono w celu ocenyryzyka wystąpienia dużych wad wrodzonych (ang. Major congenital malformations, MCMs) poekspozycji na wziewny flutykazonu propionian lub salmeterolu w skojarzeniu z flutykazonupropionianem w pierwszym trymestrze ciąży, w porównaniu z wziewnymiglikokortykosteroidami innymi niż flutykazonu propionian. W badaniu nie stosowanoporównania z placebo.

W grupie 5362 ciąż u pacjentek z astmą, którym podawano wziewne glikokortykosteroidyw pierwszym trymestrze ciąży, stwierdzono 131 przypadków MCM; 1612 (30%) pacjentkomw ciąży podawano flutykazonu priopionian lub salmeterol w skojarzeniu z flutykazonupropionianem, u 42 stwierdzono MCM. Skorygowany iloraz szans dla wystąpienia MCMzdiagnozowanych w ciągu 1 roku wynosił 1,1 (95% CI: 0,5 – 2,3) w grupie pacjentekz umiarkowaną astmą, którym podawano flutykazonu propionian w porównaniu do grupypacjentek, którym podawano glikokortykosteroidy wziewne inne niż flutykazonu propionian i1,2 (95% CI: 0,7 – 2,0) u pacjentek z ciężką astmą, którym podawano flutykazonu propionianw porównaniu do grupy pacjentek, którym podawano glikokortykosteroidy wziewne inne niżflutykazonu propionian. Nie zaobserwowano różnicy w ryzyku wystąpienia MCM w grupiepacjentek, której podawano w pierwszym trymestrze ciąży flutykazonu propionian wporównaniu z grupą, której podawano salmeterol w skojarzeniu z flutykazonu propionianem.

Bezwzględne ryzyko MCM w całym zakresie ciężkości astmy wynosiło od 2,0 do 2,9 na 100ciąż u kobiet, u których stosowano flutykazonu propionian. Dane te są porównywalne dowyników uzyskanych z analizy 15 840 ciąż u kobiet, u których nie stosowano leczenia astmy wGeneral Practise Research Database (2,8 przypadków MCM na 100 ciąż).

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

POChP

Badanie TORCH było 3-letnim badaniem klinicznym mającym na celu ocenę wpływustosowania produktu leczniczego Seretide Diskus 50/500 mikrogramów przyjmowanego dwarazy na dobę, salmeterolu w dawce 50 mikrogramów przyjmowanego dwa razy na dobęz inhalatora Diskus, flutykazonu propionianu w dawce 500 mikrogramów dwa razy na dobęprzyjmowanego z inhalatora Diskus oraz placebo na śmiertelność całkowitą u pacjentówchorych na POChP. Do badania włączono pacjentów z POChP z początkową wartością FEV1(oznaczoną przed podaniem leku rozkurczającego oskrzela) wynoszącą <60% wartościnależnej, rozdzielając losowo do badanych grup, w których badany lek stosowany byłw warunkach podwójnie ślepej próby. W trakcie udziału w badaniu dozwolone byłoprzyjmowanie przez pacjentów leków rutynowo stosowanych w leczeniu POChP z wyjątkieminnych kortykosteroidów wziewnych, długo działających leków rozkurczających oskrzelai długo działających kortykosteroidów podawanych ogólnie. Po 3 latach u wszystkichpacjentów włączonych do badania (bez względu na to, czy przyjmowali oni badany lek dokońca badania, czy przerwali jego przyjmowanie przed ukończeniem badania) oceniono statusprzeżycia. Głównym punktem końcowym badania było zmniejszenie śmiertelności całkowitejw okresie 3 lat w grupie pacjentów przypisanych do przyjmowania leku Seretide w porównaniuz grupą placebo.

Placebo

N = 1524

Salmeterol

50 mikrogramów

N = 1521

Flutykazonu

propionian

500 mikrogramów

N = 1534

Seretide

50/500

N = 1533

Śmiertelność całkowita w okresie 3 lat

Liczba zgonów (%) 231

(15,2%)

205

(13,5%)

246

(16,0%)

193

(12,6%)

Ryzykowzględne dla

porównania z

placebo

(przedział ufności)

n/d 0,879

(0,73–1,06)

1,060

(0,89–1,27)

0,825

(0,68–1,00)

wartość p 0,180 0,525 0,0521

Ryzyko względne

dla porównania

Seretide 50/500 z

salmeterolem i

flutykazonu

propionianem

(przedział ufności)

n/d 0,932

(0,77–1,13)

0,774

(0,64–0,93)

n/d

wartość p 0,481 0,007

1) Wartość p na poziomie nieznamiennym statystycznie po skorygowaniu danycho wyniki dwóch analiz w toku badania dotyczących porównania głównych punktówkońcowych skuteczności z analizy log-rank ze stratyfikacją ze względu na palenietytoniu.

W grupie pacjentów leczonych produktem Seretide stwierdzono w okresie 3 lat obserwacjiwiększy odsetek przeżyć niż w grupie placebo, jednak różnica ta nie była statystycznieznamienna na przyjętym poziomie p ≤ 0,05.

W grupie leczonej produktem Seretide średnia liczba umiarkowanych i ciężkich zaostrzeńw okresie jednego roku była znamiennie niższa (0,85) niż w grupie leczonej salmeterolem(0,97), grupie leczonej flutykazonu propionianem (0,93) i grupie otrzymującej placebo (1,13).Przełożyło się to na zmniejszenie częstości występowania umiarkowanych i ciężkich zaostrzeńo 25% w porównaniu z placebo (95% CI: 19 do 31%; p < 0,001), o 12% w porównaniuz salmeterolem (95% CI: 5 do 19%; p = 0,002) i o 9% w porównaniu z flutykazonupropionianem (95% CI: 1 do16%; p = 0,024). W porównaniu z placebo: salmeterol istotniezmniejszał częstość występowania zaostrzeń o 15% (95% CI: 7 do 22%; p < 0,001),a propionian flutykazonu — o 18% (95% CI: 11 do 24%; p < 0,001).

Jakość życia zależna od stanu zdrowia oceniana za pomocą kwestionariusza SGRQ (ang. StGeorge’s Respiratory Questionnaire) uległa poprawie we wszystkich trzech grupachotrzymujących aktywny lek w porównaniu z grupą placebo. Średnia poprawa jakości życiazależnej od stanu zdrowia w okresie 3 lat w grupie leczonej produktem Seretide wyniosła: –3,1jednostki (95% CI: od –4,1 do –2,1; p < 0,001) w porównaniu z grupą placebo, –2,2 jednostki (p< 0,001) w porównaniu z grupą leczoną salmeterolem i –1,2 jednostki (p = 0,017) wporównaniu z grupą leczoną flutykazonu propionianem. Za klinicznie istotną uważa się poprawęo –4 jednostki.

Prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia płuc w okresie 3 lat oszacowane na podstawieprzypadków zakwalifikowanych jako działanie niepożądane wyniosło w przypadku placebo12,3%, w przypadku salmeterolu — 13,3%, w przypadku flutykazonu — 18,3%, a w przypadkuSeretide — 19,6% [ryzyko względne dla Seretide w porównaniu z placebo: 1,64 (95% CI: 1,33do 2,01; p < 0,001)]. Nie stwierdzono znamiennej różnicy w prawdopodobieństwie złamaniakości [5,1% w przypadku placebo, 5,1% w przypadku salmeterolu, 5,4% w przypadkuflutykazonu propionianu i 6,3% w przypadku Seretide; ryzyko względne dla Seretidew porównaniu z placebo wyniósł 1,22 (95% CI: 0,87 do 1,72, p = 0,248)].

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Biodostępność bezwzględną flutykazonu propionianu dla każdego z dostępnych typówinhalatorów oszacowano na podstawie porównania danych dotyczących farmakokinetykipropionianu flutykazonu po podaniu wziewnym i po podaniu dożylnym uzyskanych w ramachtych samych lub różnych badań. U zdrowych dorosłych biodostępność bezwzględnaflutykazonu propionianu uwalnianego z inhalatora wynosi 10,9%. U chorych na astmęoskrzelową lub POChP stwierdzono mniejszą ekspozycję ogólnoustrojową na podawanywziewnie flutykazonu propionian.

Wchłanianie do krążenia ogólnego odbywa się głównie w płucach i początkowo jest szybkie,a następnie powolne. Choć pozostała część wziewnej dawki jest połykana, to w minimalnymstopniu wchłania się do krążenia ogólnego ze względu na niską rozpuszczalność w wodziei efekt pierwszego przejścia. W efekcie biodostępność po podaniu doustnym jest mniejsza od1%. Między dawką wziewną a ekspozycją ogólnoustrojową występuje zależność liniowa.

Dystrybucja

Flutykazonu propionian cechuje się wysoką objętością dystrybucji w stanie stacjonarnym(wynoszącą około 300 l). Wykazuje też umiarkowanie wysoki stopień wiązania z białkamiosocza (91%).

Metabolizm

Flutykazonu propionian jest bardzo szybko usuwany z krążenia ogólnego. Metabolizowany jestdo nieczynnego farmakologicznie metabolitu o strukturze kwasu karboksylowego przez CYP3A– enzym cytochromu P450. W kale stwierdza się też inne niezidentyfikowane metabolity.

Eliminacja

Proces eliminacji flutykazonu propionianu cechuje się bardzo wysoką wartością klirensuosoczowego (1150 ml/min), a okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi około8 godzin.

Klirens nerkowy flutykazonu propionianu jest znikomy. Mniej niż 5% dawki ulega wydaleniuz moczem, głównie w postaci metabolitów. Przeważająca część podanego flutykazonupropionianu ulega wydaleniu z kałem w postaci metabolitów i niezmienionej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksykologiczne wykazały, że flutykazonu propionian wywołuje jedynie działaniatypowe dla silnie działających kortykosteroidów i tylko w dawkach znacznie większych niżdawki stosowane leczniczo. Nie stwierdzono żadnych dodatkowych działań w badaniachtoksyczności po podaniu wielokrotnym, ani w badaniach wpływu na rozrodczość czydotyczących działania teratogennego. Flutykazonu propionian nie ma działania mutagennego invitro i in vivo. Nie wykazuje też działania rakotwórczego u gryzoni. W badaniach nazwierzętach nie stwierdzono działania drażniącego ani nie wywołuje reakcji nadwrażliwości.

Badania dotyczące rozwoju zarodka i płodu prowadzone na myszach i szczurach, którympodawano podskórnie dawki wynoszące odpowiednio 45 i 100 mikrogramów/kg mc. (co wprzybliżeniu odpowiadało dawce około 4 i 6 razy większej niż maksymalna zalecana wziewnadawka dobowa wynosząca 500 mikrogramów dwa razy na dobę u dorosłych na podstawiestężeń w osoczu myszy i szczurów wynoszących odpowiednio 486 i 710 pg/ml) wykazałytoksyczny wpływ na rozwój płodu typowy dla silnych kortykosteroidów, w tym rozszczeppodniebienia i opóźnienie wzrostu płodu po zastosowaniu dawek toksycznych dla samic. Braktakiego działania w tych badaniach wykazano u szczurów po ekspozycji ogólnoustrojowej3 razy większej niż najwyższa dawka stosowana klinicznie na podstawie stężenia w osoczuszczurów wynoszącego 310 pg/ml. U królików zmniejszenie masy ciała płodu i rozszczeppodniebienia wystąpiły po zastosowaniu podskórnie dawki toksycznej dla samicy wynoszącej4 mikrogramy/kg mc. (dawka 1,4 razy mniejsza niż maksymalna zalecana dawka wziewnawynosząca 500 mikrogramów dwa razy na dobę na podstawie stężenia w osoczu królikawynoszącego 149 pg/ml). Jednak, flutykazonu propionian podany wziewnie szczurom nie miałdziałania teratogennego w dawkach toksycznych dla samic po ekspozycji 13 razy większej niżekspozycja u ludzi po zastosowaniu maksymalnej zalecanej dobowej dawki wziewnej napodstawie stężenia u szczurów wynoszącego 1430 pg/ml.

W badaniach dotyczących codziennej ekspozycji na bezfreonowy gaz nośnikowy HFA 134aprzez okres dwóch lat, przeprowadzonych na wielu gatunkach zwierząt, nie wykazano żadnegodziałania toksycznego po zastosowaniu bardzo dużych stężeń w postaci wziewnej, znaczniewiększych niż te, które mogą być stosowane u ludzi.

Zastosowanie jako nośnika HFA 134a nie zmieniło profilu toksyczności flutykazonu propionianu w porównaniu do produktów leczniczych zawierających nośnik freonowy.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Norfluran (HFA 134a)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

Termin ważności po pierwszym otwarciu torebki aluminiowej: 3 miesiące.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30˚C.

Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.

Chronić przed mrozem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Jak w większości leków w pojemnikach pod ciśnieniem, skuteczność tego produktu leczniczegomoże być mniejsza, kiedy pojemnik jest zimny. Jeśli inhalator ulegnie znacznemu schłodzeniu,wówczas przed użyciem należy wyjąć z plastikowej obudowy metalowy pojemnik i ogrzać go,trzymając przez kilka minut w dłoniach. Inhalatora nie należy ogrzewać w żaden inny sposób.Nasadkę ustnika należy docisnąć zdecydowanym ruchem do właściwej pozycji, co zostaniezasygnalizowane kliknięciem.

W metalowym pojemniku znajduje się ciecz pod ciśnieniem. Nie wystawiać na temperaturypowyżej 50˚C. Nie przekłuwać pojemnika metalowego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Aluminiowy pojemnik ciśnieniowy z zaworem dozującym oraz ustnikiem i zamknięciem z PP.Kompletny inhalator zapakowany jest w torebkę z folii aluminiowej zawierającą środekpochłaniający wilgoć, a całość znajduje się w tekturowym pudełku.

Wielkości opakowań:

1 lub 2 pojemniki. Każdy pojemnik zawiera 120 dawek odmierzonych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

Pacjenta należy starannie poinstruować na temat prawidłowego stosowania inhalatora (patrz punkt 4.2).

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Glenmark Pharmaceuticals s.r.o. Hvězdova 1716/2b 140 78 Praga 4 Republika Czeska

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr. 25306, 25307

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19.04.2019

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

04/2020